Question

Сейтіп, мен сендерге өзімнің аты-жөнімді айттым. Ал көркем шығармада кейіпкердің кім екені аталып қана қоймай, сырт бейнесі де қоса сипатталатын дәстүр бар ғой. Енді соған кешейін. Мынау Міне, мұрным. Екі танауыма екі саусағым еркін сыйып кетерлік, қосауыз мылтықтың аузындай үңірейіп тұр. Екі шекемнің шығыңқылығы болмаса, басым қарбыз тәрізді доп-домалақ, тап-тақыр. ... Ох, менің шашым!. Қаттылығы, қайраттылығы шошқаның қылынан бір кем емес. ... Сол жақ құлағымның астына таман бір түйір қалым бар. Ал бойымды біреулер: «Орта бойлы», дейді. Әжем болса: «Әкең тәрізді сұңғақ бойлы боласың!» — дейді (Б.Соқпақбаев)
ПЕРЕВИДИТЕ СРОЧНО ДАЮ 50 БАЛЛОВ​

Answer 1

Ответ:

Итак, я назвал вам свое имя. А в произведении искусства существует традиция не только давать имя персонажу, но и описывать его внешность. Я буду ждать этого. Это мой нос. Два пальца свободно помещаются в моих ноздрях, и они как дуло дробовика. Если на обеих щеках нет выступов, она в основном круглая, как арбуз. ... О, мои волосы! По твердости и прочности не меньше, чем у свиной шерсти. ... У меня шишка под левым ухом. А некоторые говорят: «Средний рост». Моя бабушка сказала: «Ты будешь такого же роста, как твой отец!» - говорит (Б. Сокпакбаев)